ch. 4
Ag.4.1
Hic cum iam animo meditaretur proficisci in
Persas et ipsum regem adoriri, nuntius ei domo venit
ephororum missu, bellum Athenienses et Boeotos indixisse Lacedaemoniis: quare venire ne dubitaret.
Ag.4.2
in hoc non minus eius pietas suspicienda est quam virtus
bellica: qui cum victori praeesset exercitui maximamque haberet fiduciam regni Persarum potiundi, tanta
modestia dicto audiens fuit iussis absentium magistratuum, ut si privatus in comitio esset Spartae.
cuius exemplum utinam imperatores nostri sequi voluissent! sed illuc redeamus.
Ag.4.3
Agesilaus opulentissimo
regno praeposuit bonam existimationem multoque gloriosius duxit, si institutis patriae paruisset, quam si
bello superasset Asiam.
Ag.4.4
hac igitur mente Hellespontum copias traiecit tantaque usus est celeritate, ut,
quod iter Xerxes anno vertente confecerat, hic transierit triginta diebus.
Ag.4.5
cum iam haud ita longe abesset
a Peloponneso, obsistere ei conati sunt Athenienses
et Boeoti ceterique eorum socii apud Coroneam: quos
omnes gravi proelio vicit.
Ag.4.6
huius victoriae vel maxima
fuit laus, quod, cum plerique ex fuga se in templum
Minervae coniecissent quaerereturque ab eo, quid iis
vellet fieri, etsi aliquot vulnera acceperat eo proelio
et iratus videbatur omnibus, qui adversus arma tulerant, tamen antetulit irae religionem et eos vetuit
violari.
Ag.4.7
neque vero hoc solum in Graecia fecit, ut
templa deorum sancta haberet, sed etiam apud barbaros summa religione omnia simulacra arasque conservavit.
Ag.4.8
itaque praedicabat mirari se, non sacrilegorum
numero haberi, qui supplicibus deorum nocuissent, aut
non gravioribus poenis affici, qui religionem minuerent, quam qui fana spoliarent.